मर्ने बेला गलामा हाल्न शुद्ध पानी त पाईएला नि !

-हरिहर शर्मा-
पानी देखि पाउरोटीसम्म र मसलादेखि मासुसम्म दूषित रहेको यथार्थलाई मिडियाहरुले उदांगो पारिरहदा मनमा उराठलाग्दो जिज्ञासा जन्मेको छ, अब के खाने त हामी ? आगो र पानी मान्छेलाई नभई नहुने कुरा । यहाँ आगोमै चुहावट छ र पानीमा मिसावट । ग्यास सिलिन्डर पुराना र टालटुल गरिएका छन् । कम तौलबाट हुने ठगी छदैछ । बीस घुट्काका लागि बीस रुपियाँ तिरेर किनिने पानी शुद्ध छैन ।


खाजामा बढी प्रयोग हुने वेकरी उत्पादनहरु अपत्यारिलो ढंगले दूषित छन् । बिस्कुट र चाउचाउमा प्रयोग हुने भनिएको बिग्रेको पिठोको पर्दा खूल्न मात्र बाँकी छ अनि त नेपालीको खाजा नै बन्द ।

खानामा प्रयोग हुने वस्तु पनि कहाँ शुद्ध छन् र ? बिरामीलाई फलफूल खान भनिन्छ । यहाँ फलफूल खाँदा सद्दे मान्छे बिरामी पर्छ । फलफूल रसायनबाट पकाईन्छन् र ती नकुहिन्जेल बिक्रीमै रहन्छन् । काँक्रा, गाँजर, काउली, फर्सी, टमाटर आदि सबैजसो तरकारी सुई लगाएर हलक्कै हुर्काइन्छन् । तरकारी किन्दा उपभोक्ताले छाडेका बिग्रिएका तरकारी होटलवालाले सस्तोमा किन्छन् र ती पनि उपभोक्ताकै भागमा पर्छन् ।

मानिस पर्दा लासलाई बरफसँगै जुन रसायन मिलाएर नगनाउँने गरि राखिन्छ, काठमाण्डौमा भित्रिने माछामा त्यही रसायनको प्रयोग हुन्छ । तथापि उपभोक्ता बाध्य छन्, यस्तै माछा खाएर मुटु बलियो बनाउँन ।

काठमाण्डौमा बुढा भैसीलाई राँगा बनाएर काटिनु सामान्य कुरा भईसक्यो । खसीको टाउको सजाएर बाख्राको मासु बेचिन्छ । यतिसम्म त देखिएकै तथ्य भयो । खसीको टाउको अगाडी राखी कुन चौपायाको मासु तयार गरिन्छ, बुझ्नै पर्ने भा छ ।


प्रशासन केहीदिन सक्रिय हुँदा यति विघ्न डरलाग्दा यथार्थहरु बाहिर आएका छन् भने यो सक्रियता नियमित हुन सके उपभोक्ता पैसा तिररे मृत्यु किन्ने बिडम्बनाबाट बँच्न सक्नेछन् । अनुगमनमा नियमितता मात्र होइन, आवश्यक परे कानुन संशोधन गरेर भएपनि दोषीलाई कडा कारवाही गर्न जरुरी छ ।

कुनै दिन यस्तो नआओस् कि मर्ने बेलामा गलामा शुद्ध पानी नभेटियोस् । कसैको रोजाई नबनोस् विष, तर यस्तै अवश्था रहिरहे यहाँ शुद्ध विष पाउँन पनि गाह्रो हुनेछ ।

सन्दर्भ स्रोत
सावधान ! पसल र बजार बिषले भरिदैछ
दुई दूध कम्पनीमा सिल, चारवटा पानी उद्योगलाई स्पष्टीकरण
गुणस्तर नभएका दुई डेरीमा सिल
बफ खानुहुन्छ? हेर्नुस् कसरी बन्दो रैछ
बजारमा जताततै मिसावटी खानेकुराहरू