-राजेन्द्र महर्जन, विश्लेषक-
माओवादी आफ्नो जीनवकै अत्यन्त जटिल मोडमा पुगेको छ । माओवादीभित्रको विवादले उसलाई त घाटा छँदैछ । त्यसको मार शान्तिप्रक्रिया र संविधान लेखन तथा मुलुककै समग्र राजनीति र जनताको भविष्यमा समेत पर्ने निश्चित छ ।
अध्यक्ष प्रचण्ड र उपाध्यक्ष मोहन वैद्यका प्रस्ताव अध्ययन गर्दा दुई पक्षबीचको मिलनविन्दु निकै टाढा देखिन्छ । उपाध्यक्ष वैद्यको प्रस्तावमा तर्क र तथ्य धेरै न्यून र आरोपहरुको थुप्रो धेरै छन् । वैद्यले काउण्टरमा ल्याएको आफ्नो फरक मतमार्फत खासगरी मुख्य नेतृत्वमाथि बढी आक्रमण केन्द्रित गरेको पाइन्छ । पार्टीभित्र पार्टी, संगठनभित्र संगठनको अवधारणाअनुसार वैद्य पक्ष अगाडि बढेको छ ।
मुलुकको समग्र परिस्थतिप्रति कुनै तथ्यपरक विश्लेषण नगरी खाली आफूलाई लागेका विषय एकतर्फी रुपमा पस्कने काम फरकमतमा गरिएको छ । वैद्य पक्षले पार्टीका केन्द्रीय समिति, पोलिट्ब्युरो सदस्य, स्थायी समिति र पदाधिकारीमा रहेका सबै नेतृत्व हो भन्ने कुरा बिर्सँदै फगत प्रचण्डमात्रै नेतृत्व हो भन्ने गलत दृष्टिकोण राखेर दोषहरुको भारी प्रचण्ड भन्ने व्यक्तिको थाप्लोमा मात्र बोकाउन खोजेको छ । माओवादीजस्तो पार्टीमा यो सरकार गलत कुरा हो । पार्टीको पदाधिकारीमा लामो समय रहेका वैद्यले आफ्ना तर्फबाट भएगरेका कुनै पनि कमीकमजोरीका विषयमा फरक मतमा कतै उल्लेख गरेका छैनन् ।
यता संस्थापन पक्ष पनि यसपटक अलि बढी आक्रामक ढंगले पेस भएको छ । प्रचण्डको दस्तावेजमा विगतको तुलनामा आक्रमकता बढी नै छ । यसले वैद्यलाई सहमतिमा ल्याउनभन्दा थप उत्तेजित पार्ने र परिस्थिति भाँड्न सघाउनेतर्फ ख्याल पुर्याएको देखिँदैन । अझै पनि वैद्यका केही सकारात्मक विषय आफ्नो दस्ताजवेजमा समेटेर मिलाउने समय प्रचण्डसँग छ । माओवादी विवाद चर्कंदैजाँदा यो उसको मात्र झगडा हो भन्ने ठानेर अन्य दलले खुच्चिङमात्र गरिरहनु पनि राम्रो होइन ।
माओवादी विवादको सकारात्मक निकास आउँदा शान्ति र संविधान निष्कर्षमा पुग्ने र मुलुक दिशाहीन बाटोबाट स्थिरताको बाटोमा अग्रसर हुने सम्भावना छ । त्यसो नहुँदा सबै प्रक्रिया विघटन भएर मुलुक अन्तहीन द्वन्द्वमा फस्ने खतरालाई नकार्न सकिँदैन । त्यसैले अन्य दलले पनि माओवादी विवाद चर्काउन भन्दा समाधानका अन्य रचनात्मक भूमिका खेल्न जरुरी छ ।
साभार अनलाइनडटकम
माओवादी आफ्नो जीनवकै अत्यन्त जटिल मोडमा पुगेको छ । माओवादीभित्रको विवादले उसलाई त घाटा छँदैछ । त्यसको मार शान्तिप्रक्रिया र संविधान लेखन तथा मुलुककै समग्र राजनीति र जनताको भविष्यमा समेत पर्ने निश्चित छ ।
अध्यक्ष प्रचण्ड र उपाध्यक्ष मोहन वैद्यका प्रस्ताव अध्ययन गर्दा दुई पक्षबीचको मिलनविन्दु निकै टाढा देखिन्छ । उपाध्यक्ष वैद्यको प्रस्तावमा तर्क र तथ्य धेरै न्यून र आरोपहरुको थुप्रो धेरै छन् । वैद्यले काउण्टरमा ल्याएको आफ्नो फरक मतमार्फत खासगरी मुख्य नेतृत्वमाथि बढी आक्रमण केन्द्रित गरेको पाइन्छ । पार्टीभित्र पार्टी, संगठनभित्र संगठनको अवधारणाअनुसार वैद्य पक्ष अगाडि बढेको छ ।
मुलुकको समग्र परिस्थतिप्रति कुनै तथ्यपरक विश्लेषण नगरी खाली आफूलाई लागेका विषय एकतर्फी रुपमा पस्कने काम फरकमतमा गरिएको छ । वैद्य पक्षले पार्टीका केन्द्रीय समिति, पोलिट्ब्युरो सदस्य, स्थायी समिति र पदाधिकारीमा रहेका सबै नेतृत्व हो भन्ने कुरा बिर्सँदै फगत प्रचण्डमात्रै नेतृत्व हो भन्ने गलत दृष्टिकोण राखेर दोषहरुको भारी प्रचण्ड भन्ने व्यक्तिको थाप्लोमा मात्र बोकाउन खोजेको छ । माओवादीजस्तो पार्टीमा यो सरकार गलत कुरा हो । पार्टीको पदाधिकारीमा लामो समय रहेका वैद्यले आफ्ना तर्फबाट भएगरेका कुनै पनि कमीकमजोरीका विषयमा फरक मतमा कतै उल्लेख गरेका छैनन् ।
यता संस्थापन पक्ष पनि यसपटक अलि बढी आक्रामक ढंगले पेस भएको छ । प्रचण्डको दस्तावेजमा विगतको तुलनामा आक्रमकता बढी नै छ । यसले वैद्यलाई सहमतिमा ल्याउनभन्दा थप उत्तेजित पार्ने र परिस्थिति भाँड्न सघाउनेतर्फ ख्याल पुर्याएको देखिँदैन । अझै पनि वैद्यका केही सकारात्मक विषय आफ्नो दस्ताजवेजमा समेटेर मिलाउने समय प्रचण्डसँग छ । माओवादी विवाद चर्कंदैजाँदा यो उसको मात्र झगडा हो भन्ने ठानेर अन्य दलले खुच्चिङमात्र गरिरहनु पनि राम्रो होइन ।
माओवादी विवादको सकारात्मक निकास आउँदा शान्ति र संविधान निष्कर्षमा पुग्ने र मुलुक दिशाहीन बाटोबाट स्थिरताको बाटोमा अग्रसर हुने सम्भावना छ । त्यसो नहुँदा सबै प्रक्रिया विघटन भएर मुलुक अन्तहीन द्वन्द्वमा फस्ने खतरालाई नकार्न सकिँदैन । त्यसैले अन्य दलले पनि माओवादी विवाद चर्काउन भन्दा समाधानका अन्य रचनात्मक भूमिका खेल्न जरुरी छ ।
साभार अनलाइनडटकम
1 comments:
मिलन विन्दु के को टाढा हुन्थ्यो । पेरिस डाँडामा हुन्छ नि ।
Post a Comment
कृपया कमेन्ट बक्समा कमेन्ट लेख्नुहोस । select profile मा click गर्नुहोस् । name/url छानेर name मा आफ्नो नाम लेख्नुहोस् । url खाली छोडे पनि हुन्छ अथवा facebook को profile को url राख्नुहोस् । अन्तमा submit post गर्नुहोस है । भएन भने फेरि submit post.
तपाईको कमेन्ट sent भए "Your comment will be visible after approval." देखिनेछ ।